Haptonomie betekent (tastbaar) contact maken om gezond te maken, te helen, te bevestigen, aldus grondlegger Frans Veldman. Het woord haptonomie komt van het Griekse hapsis, dat de tast, het gevoel, de gevoelsbeleving betekent, en nomos, dat staat voor wet of regel.
Mensen leren in hun vroege kindertijd af om naar zichzelf te luisteren. Hele jonge kinderen zijn wie ze zijn. Als ze honger hebben, huilen ze. Als ze blij zijn, lachen ze. Door een tekort aan of ontbreken van bevestiging wie we als kinderen zijn, raken we ontwend om te mogen voelen wat we voelen en dat te laten zien. Denk aan kinderen die niet mogen huilen als ze pijn hebben.
Haptotherapie is een beproefde methode om het contact met jezelf en anderen te herstellen. Het lichaam is een geweldig duidelijk instrument. Het liegt niet. Bovendien leert het je iets wezenlijks: je ontwikkelt je in het contact met een medemens. Hulp en steun willen vragen, het verlangen hebben bij een ander te zijn; het is geen zwaktebod, maar een zegen.
Haptotherapie zoekt naar de authenticiteit van ieder mens. Naar die wie je bent, maar nog niet kunt zijn.